Beste vrienden,

I schrijf deze brief in Australië, mijn negende jaarlijkse bezoek aan dit land. Ik begon CFOIC-Hartland meer dan twintig jaar geleden met een idee van een Amerikaanse christelijke vriendin. Mijn eerste christelijke vrienden en donateurs waren in het begin Amerikanen, maar ik begon contact te leggen met christenen vanuit heel de wereld die Israël bezochten en ik nam hen mee naar Judea en Samaria. En door de jaren heen ontmoette ik vrienden uit vele verschillende landen, waaronder Australië.

Maar Australië leek zover weg te zijn – in feite aan de andere kant van de wereld! Terwijl ik ermee speelde of ik Australië zou bezoeken, werd ik belemmerd door de afstand en de kosten om er te komen en ik vroeg me af of ik genoeg steun zou krijgen van mensen die een programma met afspraken konden regelen. Het bleef een droom en ik maakte eigenlijk geen plannen voor een reis.

In 2011, werd mijn zoon gevraagd om voor een jaar naar Australië te gaan als een gezant van de staat Israël om er onderwijs te geven. Hij was een  jonge man, zat midden in zijn rabbinale studies en hij besloot dat het een goede gelegenheid voor hem was. Hij was gepassioneerd over het geven

van Bijbellessen en had ene sterk verlangen om jonge mensen te inspireren in hun Jood-zijn en hen aan te moedigen om naar Israël te komen. Deze uitzending zou het hem mogelijk maken om zijn passie te volgen en om een verschil te maken. In augustus 2010, brachten we David naar het vliegveld en kusten hem vaarwel en ik kom het me niet indenken dat ik hem een heel jaar niet meer zou zien.

Dat spoorde aan om in actie te komen. Ik liet een email utigaan naar iedereen op onze emaillijst van Australië en binnen één maand, had ik een volledig programma voor februari 2011. Ik landde in Melbourne, bracht een paar dagen door bij mijn zoon en ging toen verder met reizen, sprekend voor christenen die van Israël hielden.

Dat was de eerste van veel reizen naar ‘Down under’. Er waren leiders van andere Christen Zionistische organisaties in Australië, zoals ‘Bridges for Peace’, ‘Christenen voor Israël’en ‘Christelijke vrienden van Israël’, die hun deuren en hun achterban voor mij openden. Er waren activisten en oprechte vrienden van Israël die herkenden dat de beweging van nederzettingen het hart van de zaak raakte en die meeden dat hun mensen daar meer van moesten weten. Langzamerhand groeide onze eigen lijst van vrienden en donateurs van Australië, in de eerste plaats geleid door Joy Heylen die later onze vrijwilliger vertegenwoordiger wilde zijn in Australië.

Afgelopen jaar openden we er ons eigen banknummer, wat het een stuk makkelijker maakte voor Aussies om ons werk financieel te ondersteunen.

Mijn bezoeken aan Australië zijn een terugkerend gebeuren geworden in mijn jaaragenda. Maar het is ook een voorbeeld geworden van wat we kunnen en zouden kunnen in andere landen, Zelfs in de VS, waar we begonnen, hebben we nog niet meer gedaan dan wat aan de oppervlakte te werken en er zijn dara nog zoveel mensen die onze boodschap zouden moeten horen. Maar om dat te bereiken hebben we uw hulp nodig. We hebben het nodig dat u betrokken raakt als onze verbining in uw eigen gemeente, om ons te introduceren bij uw eigen voorganger, om uw eigen huis open te stellen voor ontmoetingen en om anderen te motiveren om onze Israëlreis mee te maken.  Kortom, we hebben u nodig. U kunt contact met mij opnemen (sondra@cfoic.com) of contact op nemen met onze Nederlandse vertegenwoordiger, Ds.Henk Poot (swanpoot@ziggo.nl) als u meer betrokken wilt zijn. Als er iets is waar u ons bij kan helpen, wees ervan verzekerd dat we uw hulp kunnen gebruiken. Dank u en moge de Here u zegenen.

Hoogachtend,

Sondra Oster Baras

Directeur