Beste vrienden,

Dit is de periode van de grote schoonmaak. We leven nog maar een paar weken voor Pasen, het feest waarop we geen brood of andere producten eten waar gist in zit. We zorgen er zelfs voor dat er geen stukje brood in ons huis te vinden is. ‘Gedurende zeven dagen zal ongezuurd brood worden gegeten, geen gezuurd brood zal bij u gevonden worden en geen zuurdesem zal bij u in heel uw land gevonden worden’(Exodus 13:7). Het gebod is duidelijk en al sinds eeuwen hebben Joden hun best gedaan om er voor te zorgen dat al het brood, de crackers, taart en koekjes voor Pasen op zijn en dat we ons huis van boven naar beneden schoonmaken, om ons te verzekeren dat er geen kruimeltje waar dan ook maar in huis en in “ons land”is achtergebleven.

Het purimfeest is precies een maand  voor Pasen en dat is een feest waarop buren en vrienden dozen met koekjes en lekkernijen aan elkaar geven. Dus en dat is ook wat, als het Purimfeest over is hebben we stapels met gerezen eten waar we vanaf moeten zien te komen, om maar niet te spreken over al de kruimeltjes die door heel het huis heen zijn gestrooid door onze lieven kinderen en kleinkinderen. Zo gauw als Purim voorbij si, begint de zorg om Pasen.

Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van Pasen en de grote sedermaaltijd en het bij elkaar komen van de gezinnen en families is altijd een heel bijzonder gebeuren. En het is dan ook het uitzien naar het feest wat al de voorbereidingen dragelijk maakt, zelfs leuk. Jaren geleden ontving ik een paar christelijke vrienden in mijn huis terwijl het zo helemaal ondersteboven stond. De kleden waren opgerold om de vloer zo goed mogelijk schoon te kunnen maken, borden stonden opgestapeld op de tafels omdat we de kasten aan het schoonmaken waren. Ze stonden versteld en konden maar niet begrijpen waarom we zoveel werk deden als voorbereiding van een feest.

Maar voor mijzelf is het altijd heel simpel geweest. G-d heeft ons gevraagd om al het zuurdesen en gist te verwijderen en dan doen we dat. En eerlijk gezegd is het ook verfrissend om het te doen en het geeft voldoening om bezig te zijn met een fysieke inspanning, om werkelijk hard te werken om God te behagen.

Ik geloof dat de les van Pasen een les is voor ons allemaal. Zouden we niet allemaal in ons hart en in onze ziel moeten kijken om ons te realiseren wat God van ons verlangt? En als Hij van ons vraagt om israël te helpen, zelfs als dat hard werken betekent, zouden we dat dan niet doen? Ik heb me altijd bevoorrecht gevoeld om geboren te zijn in een tijd waarin ik een verschil kon maken in Israël en ik weet zeker dat u hetzelfde voelt.

Hoogachtend,

Sondra Oster Baras

Directeur