De zomer is begonnen en daarmee heet weer, de schoolvakanties en meer tijd voor het gezin.  Al vanaf dat de kinderen klein waren, gaan we naar Galilea of de Golan om daar vier dagen echte tijd met elkaar door te brengen. We wandelen in de prachtige heuvels en valleien in het noorden van Israël. Dat is kenmerkend voor een Israëlisch gezin. Al in begin juli beginnen gezinnen naar het noorden af te reizen om te genieten van de natuur die in dat deel van het land zo overweldigend is.

Maar juist nu het schooljaar op zijn einde loopt, rommelt het aan onze noordgrens erger dan we ons de afgelopen jaren kunnen herinneren. Hoewel ik menige zomer kan bedenken waarin de raketten en bommenvan de terreurorganisaties inLibanon op ons af kwamen, staan we nu voor een bedreiging van een heel ander karakter. Syrië is meer en meer instabiel geworden en onlangs nog pakten de soldaten van de VN, die toe moeten zien op de vrede en die gelegerd zijn opde Golan-hoogte inhet grensgebied tussen Israël en Syrië, hun biezen.

Er is een totale chaos aan de grens nu rebellen vechten met het geregelde Syrische leger en terwijl beide kampen bedreigingen uiten aan het adres van Israël. En ondertussen gaat Israël door met het behandelen van gewonde Syriërs die over de grens naar ons toekomen op zoek naar goede en menselijke medische verzorging.

Gedurende de dwaasheid van de zogenaamde Arabische lente, is Israël geconfronteerd met de toenemende noodzaak onze veiligheidsmaatregelen op te voeren, hoewel we worstelen met een groter wordend begrotingstekort, die te wijten zijn aan die maatregelen. De meeste landen kijken niet zo naar hun sociale en economische situatie als ze in oorlog zijn. Ze richten zich alleen maar op het winnen van de oorlog. Israël is echter al in oorlog sinds haar oprichting, maar we hebben nooit het maatschappelijke leven over het hoofd willen zien. In tegendeel, Israëls wetenschappelijke en technologische vooruitgang is iets waar veel landen in de wereld jaloers op zijn.

De grootste uitdaging waar we onszelf vandaag voor gesteld zien isde veiligheid van onsvolk, terwijl we doorgaan met het zorgen voor de nodenvan de zwaksten van onzesamenleving. En juist daarin speelt CFOIC-Hartland een belangrijke rol, tenminste in het Bijbelse centrum van Israël. Met uw steun kunnen we de armsten onder ons helpen ondanks deze moeilijke periode. Met uw voortdurende betrokkenheid op de mensen die zo vaak het eerste doel geweest zijnvan dreiging van geweld, kunnen we blijven groeien en bloeien.

Hoogachtend,

Sondra Oster Baras
Directeur